کانال تلگرام سایت
صنعت خودروسازی ایران
خبرگزاری فارس:اولین اتومبیل سواری که وارد ایران شد یک اتومبیل فورد بود که در اوایل قرن بیستم به‌دستور مظفرالدین شاه قاجار از کشور بلژیک خریداری شد. این اتومبیل که دود زیادی از آن خارج می‌شد به <کالسکه دودی> معروف بود.
اولین اتومبیل سواری که وارد ایران شد یک اتومبیل فورد بود که در اوایل قرن بیستم به‌دستور مظفرالدین شاه قاجار از کشور بلژیک خریداری شد. این اتومبیل که دود زیادی از آن خارج می‌شد به <کالسکه دودی> معروف بود. بدنبال گسترش شهرنشینی میزان واردات خودرو از سال۱۳۰۰هجری شمسی (۱۹۲۰میلادی) افزایش یافت. اغلب اتومبیلها در آن سالها از کشورهای آمریکا و انگلیس وارد می‌شد. اولین اتومبیل ساخته شده در ایران اتومبیل <پیکان> بود که در شرکت سهامی عام <کارخانجات‌‌صنعتی ایران ناسیونال> تحت لیسانس کارخانه تالبوت انگلستان ساخته و در سال ۱۳۴۶ وارد بازار شد. تولید وانت، مینی‌بوس، اتوبوس نیز به تدریج در سالهای بعد در این کارخانه شروع شد.
در همان سال سواریهای <آریا> و <شاهین> نیز در کارخانه پارس خودرو و در سال ۱۳۴۷ سواری <ژیان> در کارخانه سایپا تولید و به بازار عرضه گشت. در سال ۱۳۵۱ با تبدیل کارخانه پارس خودرو به شرکت <جنرال موتورز ایران> تولید اتومبیلهای آریا و شاهین متوقف و تولید سواریهای شورولت(اپل) ۲۵۰۰ و۲۸۰۰ سی‌سی همچنین تولید سه نوع اتومبیل سواری <بیوک>، <کادیلاک> و <شورولت نوا> تحت لیسانس جنرال موتورز آمریکا شروع شد. تولید این نوع سواریها تا پایان سال ۱۳۶۰ ادامه داشت. در سال ۱۳۵۹ تولید سواری ژیان در کارخانه سایپا متوقف و بجای آن تولید سواری <رنو>5 که از سال ۱۳۵۴ در کنار تولید ژیان آغاز گشته بود، ادامه یافت.
شرکت ایران خودرو (ایران ناسیونال سابق): کارخانجات صنعتی ایران ناسیونال (ایران‌خودرو) که بزرگترین کارخانه اتومبیل سازی در ایران است در ۱۲ مهرماه ۱۳۴۱ جهت تولید انواع خودرو ایجاد و یکسال بعد درتاریخ ۲۸ اسفند ۱۳۴۲ مورد بهره‌برداری قرارگرفت. در اردیبهشت ماه ۱۳۴۶ بهره‌برداری از تاسیسات ساخت اتومبیل پیکان و در سالهای بعد بهره‌برداری از خط تولید مینی‌بوس بنز ۳۰۹ و خط تولید اتوبوس بنز ۳۰۲ و خط تولید وانت آغاز شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نام شرکت ایران ناسیونال به شرکت ایران‌خودرو تغییر یافت. بدنبال تعطیلی کارخانه تالبوت انگلستان شرکت ایران خودرو اقدام به خرید ماشین آلات خط تولید آن کرد و از آن به بعد اکثر قطعات خودرو پیکان در ایران تولید می‌شد.
شرکت سهامی عام صنعتی و تولیدی مرتب: این شرکت در مهر ماه سال ۱۳۳۶ به منظور خرید و فروش و نمایندگی انواع خودرو تاسیس شد و پس از پاره‌ای تغییرات در اساسنامه از سال ۱۳۴۹ به امر مونتاژ و تولید انواع اتومبیلهای دو دیفرانسیل لندرور (وانت، آمبولانس، وانت استیشن) و قطعات یدکی ماشین آلات پرداخت.
شرکت سهامی ایرانی تولید اتومبیل سایپا: این شرکت در سال ۱۳۴۵ تاسیس گردید و اقدام به تولید اتومبیلهای ژیان، پیکاپ، آهو و اتومبیل رنو ۲< و۴ درب> (از سال ۱۳۵۳) وفروش لوازم یدکی آنها کرد. این شرکت از سال۱۳۶۱ تولید وانت یک دیفرانسیل <نیسان> با موتور ۲۴۰۰سی‌سی را آغاز کرد و از سال ۱۳۷۱ نیز عرضه اتومبیل <رنو->21 توسط این شرکت آغاز شد که تا سال ۱۳۷۵ ادامه یافت و در سال بعد (۱۳۷۲) بدنبال قرارداد منعقده با شرکت <کیا‌موتور> کره‌جنوبی این شرکت اقدام به مونتاژ و تولید اتومبیل <پراید>، در دو مدل <چهار درب> و <پنج درب> کرد.
شرکت زامیاد: شرکت زامیاد در سال ۱۳۴۲ جهت واردات و ساخت کامیون، وانت وسایر وسایل نقلیه تاسیس گردید. از سال ۱۳۴۸ تولید کامیون <ولو> و از سال ۱۳۵۱ تولید وانت <نیسان> یک دیفرانسیل با موتور۲۴۰۰ سی‌سی در این کارخانه آغاز گشت. در سالهای اخیر نیز با خرید امتیاز لیسانس تولید مینی‌بوس از شرکت <ایوکو> ایتالیا اقدام به تولید مینی‌بوس <ایوکو> واز سال ۱۳۷۰ با وارد کردن قطعات منفصله اقدام به مونتاژ و عرضه کامیونهای <ایوکو> ایتالیا کرده است.
شرکت تولیدی وصنعتی ایران کاوه: شرکت تولیدی و صنعتی ایران کاوه در سال ۱۳۴۳ با هدف مونتاژ وساخت کامیون <ماک> تاسیس گردید. تولید این کامیون از سال ۱۳۴۷ آغاز شد. ولی پس از پیروزی انقلاب اسلامی تولید این کامیون بشدت کاهش یافت و در سال ۱۳۶۲ تولید آن متوقف شد. سپس شرکت اقدام به تولید انواع تریلی واتاق کمپرسی کرد و از سال ۱۳۶۷ با همکاری شرکت <ولوو> سوئد اقدام به تولید کامیون <ولو> مدل۲۱-F کرد. در سال ۱۳۷۸ این شرکت در شرکت سایپا ادغام شد و گروه سایپا دیزل را تشکیل داد.
شرکت پارس خودروی ایران: این شرکت در سال ۱۳۴۶ بنام <جیپ> تاسیس شد و تا پایان سال ۱۳۵۱ اتومبیلهای <جیپ کروکی>، <وانت استیشن>، آمبولانس همچنین اتومبیلهای سواری <آریا> و <شاهین> تولید می‌کرد. در سال ۱۳۵۲ پس از انعقاد قرارداد با شرکت جنرال موتور آمریکا، نام شرکت به جنرال موتور ایران تغییر کرد و انواع اتومبیلهای سواری <شورولت>، <بیوک> و <کادیلاک> و <وانت شورولت> علاوه بر اتومبیل جیپ تولید می‌کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و قطع تولید خودروهای فوق آن شرکت اقدام به مونتاژ و تولید انواع اتومبیل <نیسان پاترول> در مدلهای وانت و وانت استیشن با موتور چهار و شش سیلندر نمود. از سال ۱۳۷۶ همزمان با تولید خودروی نیسان پاترول با خرید تجهیزات خط مونتاژ از شرکت سایپا اقدام به تولید خودروی سواری رنو-۵ تحت عنوان <سپند-۲> کرده است.
شرکت شهاب خودرو (لیلاند موتور ایران): این شرکت در سال ۱۳۴۳ با هدف تولید انواع کامیون، اتوبوس وکامیونت تاسیس و اقدام به تولید انواع اتوبوس و کامیون کرد.
پس از پیروزی انقلاب با خرید شاسی اتوبوس از شرکت <ایران خودرو> و موتور بنز از شرکت <ایدم تبریز> اقدام به تولید اتوبوس بنز ۳۰۲ کرد. در سالهای اخیر تولید شاسی اتوبوس در این شرکت آغاز و فعالیتهایی نیزجهت استفاده از نیروی محرکه اتوبوس محصول شرکت <رنو> انجام شده است.
گروه صنعتی خاور: در سال ۱۳۳۸ کارخانه بنز خاور جهت تولید کامیون تحت لیسانس کارخانه <بنز> آلمان در تهران تاسیس شد و به ساخت انواع کامیون و کامیونت مبادرت ورزید. شرکت خاور در سال ۱۳۷۸ در شرکت ایران خودرو ادغام شد و گروه <ایران خودرو دیزل> را تشکیل داد.
کارخانجات اتومبیل سازی مزدا (گروه خودرو سازی بهمن): شرکت سهامی خاص کارخانجات اتومبیل سازی مزدا در سال ۱۳۳۱ بنام شرکت <سهامی خلیج کوبا> جهت امور حمل ونقل دریایی تاسیس شد و به موجب اجازه‌نامه وزارت صنایع ابتدا اقدام به مونتاژ موتورسیکلت <وسپا> کرد. درسال ۱۳۴۹ تولیدات شرکت به ساخت خودروی وانت محصول شرکت <مزدا> ژاپن تغییر یافت و نام شرکت به شرکت سهامی اتومبیل سازی مزدا تغییر یافت. در حال حاضر علاوه بر تولید وانت اقدام به تولید خودرو سواری <مزدا >323 می‌کند.
با وجود گذشت حدود یک قرن از ورود اولین خودرو به کشور، رویکرد اصلی به صنایع خودروسازی به مفهوم صنعتی و امروزی آن از سال ۱۳۳۶ با تاسیس اولین کارخانه مونتاژ خودرو به صورت محدود آغاز گردید و به تدریج توسعه یافت. با نگاه به پیشینه صنعت خودروسازی در کشور و روند رشد آن، ۳ دوره متمایز در گذشته و دو دوره نیز در حال و آینده برای آن قابل تشخیص می‌باشد: دوره اول: (از سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۹) دوره شکل‌گیری صنعت مونتاژ: این دوره عمدتا دوران شکل گیری صنعت مونتاژ خودرو در ایران بوده و صنایع خودروسازی توسط بخش خصوصی و با همکاری شرکتهای خارجی و با هدف سودآوری تاسیس شد.
دوره دوم: (از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۱) دوره پس از انقلاب اسلامی وسپس دوران جنگ تحمیلی: این دوره پس از پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شده و در بدو آن صنایع خودوسازی ملی شده و اهداف و مبانی آن در چارچوب اهداف جمهوری اسلامی ایران تبیین شد که به دلیل وقوع جنگ تحمیلی و مشکلات موجود، صنعت خودروسازی دچار رکود شدید گردید.
دوره سوم: (از سال ۱۳۷۱ تا سال ۱۳۸۲) توسعه صنعت خودرو با راهبرد جایگزینی واردات: در این دوره پس از پایان جنگ و تصویب قانون خودرو، برنامه خودکفایی و افزایش ساخت داخل در سرلوحه برنامه‌های خودروسازی قرار گرفت، بطوریکه در پرتو آن سایر مسائل از قبیل کیفیت، مصرف سوخت، آلایندگی و حتی قیمت تا حدودی در حاشیه قرار گرفتند.
دوره چهارم: (از سال ۱۳۸۲ تا سال ۱۳۸۴) رقابتی شدن صنعت خودرو با هدف ایجاد و توسعه فرصتهای صادراتی: در دوره حاضر رقابت‌پذیر شدن صنعت خودرو و حضور در عرصه رقابت بین‌المللی و تولید محصول با استانداردهای بین‌المللی با هدف ایجاد و توسعه فرصتهای صادراتی به عنوان برنامه تعیین شده است.
دوره پنجم: (از سال ۱۳۸۴ به بعد) جهانی شدن صنعت خودرو با هدف رهبری بازار منطقه: برنامه آتی صنایع خودروسازی کشور، جهانی شدن صنعت خودرو ایران در کنار خودروسازان بزرگ جهان و ورود به بازارهای جهانی با برند ملی می‌باشد.
خودرو سازی از اجزاء مهم و لاینفک تجارت و صنعت جهانی است. صنعت خودرو، به دلیل ارتباط با بیش از ۶۰ صنعت دیگر، مشهور به <لوکوموتیو صنایع> می‌باشد. در ساخت خودرو، مجموعه‌ای از تکنولوژی رشته‌های مختلف صنعتی (فلزی، پلاستیک، شیمیایی، پارچه، عایق، شیشه، الکترومکانیک، برق، الکترونیک، متالورژی و…)،طراحی، مدیریت و اقتصاد بکار رفته است.این صنعت یکی از شاخصهای توسعه یافتگی است.
تولید حدود ۶۹ میلیون انواع خودرو در جهان در سال ۲۰۰۶ که %۴ نسبت به سال ۲۰۰۵ رشد داشته است. اشتغال مستقیم حدود ۸ میلیون نفر در این صنعت تا پایان سال ۲۰۰۴ که %۵ از کل اشتغال جهان می‌باشد، وجود بیش از ۲۵ شرکت خودروسازی فعال و بیش از ۱۲۰۰ واحد قطعه‌ساز و مجموعه‌ساز در کشور، اشتغال بیش از ۶۰۰ هزار نفر به طور مستقیم، رتبه هفدهم در کل کشورهای تولید کننده خودرو با سهم ۵/۱درصد از کل تولیدات جهان، تولید حدود یک میلیون و یکصد هزار خودروی سواری و حدود بیست هزار خودروی تجاری در کشور، تولید و عرضه ۳۹ مدل انواع خودرو سواری و ۳۴ مدل انواع خودروی تجاری، بخشی از ویژگیهای کلان صنعت خودروی کشور در حال حاضر است.
در فاصله سالهای ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۶ قریب به ۵۸۸ هزار و ۹۰۱ دستگاه خودروی سواری، ۱۶ هزار و ۶۴۰ دستگاه اتوبوس، ۳۲هزار و ۴۶۷ دستگاه مینی بوس، ۲۰۸ هزار و ۸۴۱ دستگاه وانت، ۷۰ هزار و ۳۹۳ دستگاه کامیون و ۵۹ هزار و ۳۵۹ دستگاه خودروی دو دیفرانسیل و در مجموع ۹۷۷ هزار و ۷۱۳ دستگاه خودرو در این کشور طی این ده سال توسط شرکتهای ایران خودرو، پارس خودرو، سایپا، خودروسازان، شهاب خودرو، پارس لوکس، ایران وانت، زامیاد، ایران کاوه، خاور و مرتب تولید شده است.
در سال ۱۳۵۶ نیز ۱۱۸ هزار و ۷۷۳ دستگاه خودروی سواری، ۱۹۵۱ دستگاه اتوبوس، ۴۰۵۴ دستگاه مینی بوس، ۳۴ هزار و ۳۶۸ دستگاه وانت، ۱۱ هزار و ۸۶۸ دستگاه کامیون و ۹۴۷۴ دستگاه خودروی دو دیفرانسیل و در مجموع ۱۸۰ هزار و ۶۰۹ دستگاه خودرو در این کشور طی این ده سال توسط شرکتهای مذکور تولید شده است.
عمده خودروهای تولید شده در این سالها توسط شرکتهای ایرانی شامل پیکان، آریا، ژیان، شورلت اپلی، رنو ۵، شاهین، بیوک، اتوبوس، مینی بوس، وانت مزدا ۱۰۰۰، وانت مزدا ۱۶۰۰، وانت پیکان، وانت نیسان، وانت سیمرغ و کامیونهای ماک، بنز، ولوو، لیلاند و انواع جیپ و لندرور بوده است.
این در حالی است که تنها شش شرکت خودروسازی دولتی ایران خودرو، سایپا، پارس خودرو، ایران خودرو دیزل، سایپا دیزل و زامیاد در سال ۸۵ بیش از یک میلیون و ۶۵ هزار دستگاه و در ۹ ماهه سال جاری نیز ۸۰۷ هزار و ۹۹۸ دستگاه انواع خودروی سواری و تجاری شامل سمند، پژو روآ، پژو ۴۰۵، پژو ۲۰۶، پژو پارس، وانت پیکان باردو، تندر، سوزوکی، چری، مرسدس بنز، پراید ۱۴۱، پراید GTX، پراید DM، زانتیا، ریو، ون کاروان، خودروهای دو دیفرانسیل، پیکاپ، ماکسیما، مگان، انواع کامیون و کامیونت، کامیون کشنده، خودرو ون، انواع مینی‌بوس و اتوبوس و وانت نیسان تولید کردند.
جمع خودروهای تولیدی و وارداتی کشور از سال ۱۳۴۷ تا پایان سال ۸۵ بیش از ۹ میلیون و ۳ هزار و ۴۲۳ دستگاه بوده است که کمتر از یک میلیون دستگاه خودرو قبل از انقلاب تولید و یا وارد کشور شده است و بیش از ۸ میلیون نیز طی سالهای پس از انقلاب به تولید رسیده است.
خط تولید نخستین موتور ملی پایه گاز سوز ایران سال جاری در شرکت ایران خودرو به بهره‌برداری رسید که با این امر صنعت خودروسازی ایران گام مهمی در جهت خودکفایی برداشته است.
موتور ملی با پایه گازسوز از استانداردهای جهانی برخوردار است و شامل سه موتور ۱۷۰۰سی‌سی تنفس طبیعی، ۱۷۰۰ سی سی پرخوران و ۱۴۰۰ سی سی تنفس طبیعی است. این اولین موتور با پایه گاز سوز در جهان است که به تولید انبوه می‌رسد و در اولین گام امکان تولید سمند با پایه گاز فراهم می‌شود.
با بهره‌برداری از این پروژه، ایران در زمره کشورهای برخوردار از مالکیت موتور قرار گرفت و قرار است این موتور را به خارج از کشور صادر کند. تولید موتور ملی نقش مهمی در چشم‌انداز ۲۰ ساله کشور ایفا می‌کند و با انتقال دانش فنی حاصل از طراحی موتور ۱۷۰۰ سی‌سی تنفس طبیعی، زمینه‌ای فراهم شده تا موتور ۱۴۰۰
سی سی از خانواده موتور ملی توسط کارشناسان ایرانی طراحی و تولید شود و صنعت خودروسازی ایران از این پس علاوه بر اینکه ناچار به پرداخت حق امتیاز تولید موتور به کشورهای خارجی نخواهد بود، این امکان فراهم می‌شود تا قطعه‌سازان ایرانی به فرایند ارتقای دانش فنی تولید قطعات موتور ملی با مالکیت ایرانی دست یابند.
در سال گذشته ۳۹۹ میلیون و ۲۱۷ هزار دلار انواع خودرو و قطعات یدکی به ۳۹ کشور دنیا صادر شد که این میزان نسبت به مدت مشابه سال قبل ۴۵ درصد افزایش یافت.
بیشترین میزان صادرات لوازم و قطعات یدکی خودرو به ۵ کشور عمده از جمله امارات متحده عربی، فرانسه، فدراسیون روسیه، آذربایجان و عربستان سعودی انجام می شود. در این مدت ۹ میلیون و ۷۲۵ هزار دلار خودرو و قطعات یدکی به امارات متحده عربی، ۶ میلیون و ۳۶۴ هزار دلار به فرانسه، ۵میلیون و ۵۱۵ هزار دلار به فدراسیون روسیه، ۴ میلیون و ۹۶۶هزار دلار به آذربایجان و ۴ میلیون و ۳۰۲ هزار دلار به عربستان سعودی صادر شد.
بیشترین میزان صادرات در زیرگروه لوازم خودرو و قطعات یدکی به صادرات وسایط نقلیه سواری اختصاص یافت. به طوری که ۱۸۶ میلیون و ۶۶۲ هزار دلار وسایط نقلیه سواری به خارج از کشور صادر شد که این میزان نسبت به مدت مشابه سال قبل ۱/۶۹ درصد افزایش نشان می‌دهد. بعد از وسایط نقلیه سواری، لوازم و قطعات وسایط نقلیه، وسایط نقلیه غیرسواری، تایر و تیوپ بیشترین میزان صادرات در این بخش را به خود اختصاص دادند.
براساس این گزارش در این مدت ۱۰۱ میلیون و ۳۲۲ هزار دلار لوازم و قطعات وسایط نقلیه، ۹۷ میلیون و ۲۷ هزار دلار وسایط نقلیه غیرسواری، ۱۴ میلیون و ۲۰۶ هزار دلار تایر و تیوپ به خارج از کشور صادر شد که این میزان نسبت به مدت مشابه سال قبل از آن به ترتیب ۱/۴۴ و ۶/۲۱ درصد افزایش و ۴/۴ درصد کاهش داشت.
مدیرعامل سازمان گسترش نیز پیشتر اعلام کرد: ۱۰۰ هزار دستگاه خودروی ایرانی امسال از کشور صادر می‌شود.
وی خاطرنشان ساخت: در سال جاری ۱۰۰ هزار خودرو به سراسر جهان صادر خواهیم کرد و اکنون محصولات صنعت خودرو ایران به ۳۹ کشور صادر می‌شود.
در حال حاضر خط تولید سمند در سوریه و بلاروس، پراید صبا در سوریه و سایپا ۱۴۱ در ونزوئلا
راه اندازی شده و قرار است که شرکتهای خودرو سازی ایران خودرو و سایپا زیر یک سقف سمند و پراید را در ونزوئلا تولید کنند و مذاکراتی برای تولید مینی بوس ۵۰۸ نیز در الجزایر انجام شده است. برای راه‌اندازی خط تولید خودرو <پارس> در مصر نیز مذاکراتی صورت گرفته است.
فاز نخست تولید خودروی سمند با نام سمند شام با ظرفیت تولید سالانه ۱۰ هزار خودرو سال گذشته در دمشق پایتخت سوریه افتتاح شد.
کلنگ احداث پروژه تولید سمند در سوریه از سه سال پیش با سرمایه ۶۰ میلیون دلار و با ظرفیت ۱۰ هزار خودرو توسط ایران خودرو به زمین زده شد. ۴۰ درصد از حجم سرمایه‌گذاری ۶۰میلیون دلار این پروژه متعلق به ایران خودرو، ۳۵ درصد متعلق به وزارت صنایع سوریه و ۲۵ درصد باقیمانده متعلق به شرکت السلطان نماینده بخش خصوصی سوریه خواهد بود.
کارخانه تولید پراید صبا نیز با ظرفیت نهایی تولید هرساعت هفت خودرو در نزدیک شهر حمص سوریه سال جاری به بهره‌برداری رسید. این کارخانه که سیویکو نام دارد، در مدت ۱۵ ماه احداث شده است در مرحله اول سالانه ۱۵ هزار دستگاه خودرو پرایدصبا و سایپا ۱۴۱ و در مرحله دوم سالانه ۳۰ هزار دستگاه خودرو سواری تولید کرده، بازارهای کشورهای منطقه را نیز زیر پوشش قرار خواهد داد.
ارزش سرمایه گذاری مشترک ایران و سوریه در این کارخانه حدود ۵۰ میلیون دلار است که ۸۰ درصد سهام این کارخانه متعلق به سایپا و ۲۰ درصد متعلق به شرکت حمیشو سوریه است.
استقبال مردم سوریه از پراید صبا به نحوی گسترده بوده است که مردم این کشور نام سیاره شعبیه <خودروی مردمی> بر آن نهاده‌اند.
سایپا پیش از این یک کارخانه تولید خودرو در ونزوئلا احداث کرده بود که بزرگترین طرح صنعتی ایران در آمریکای لاتین است و طبق برنامه تا سال ۱۳۹۰ در پنج کشور دیگر کارخانه خودروسازی احداث خواهد کرد.
گروه خودروسازی سایپا تاکنون به ۲۰ کشور آسیایی، آفریقایی وآمریکای لاتین انواع خودروهای سواری و تجاری و کامیون صادر کرده است که این کشورها شامل سوریه ونزوئلا، مصر، عراق، بنگلادش، کوبا، لیبی، سودان، کامرون، غنا، سیرالئون، ساحل عاج، ارمنستان، ازبکستان، کویت، یمن، افغانستان، اردن ، لبنان و امارات هستند.
همچنین پس از راه‌اندازی سایت تولید سمند در بلاروس با ظرفیت
۵ هزار دستگاه در سال گذشته، بررسی‌های انجام شده در این واحد نشان داده است محصولات آن می‌تواند بازارهای اطراف بلاروس یعنی روسیه و اروپای شرقی را پوشش دهد.
مدیران سایت ایران خودرو معتقد بودند در صورتی‌که که ظرفیت لازم ایجاد شود، این سایت توان صادرات ۴۰ هزار دستگاه سمند را دارد، بنابراین شریک بلاروسی خواستار افزایش ظرفیت تولید سایت به ۴۰ هزار دستگاه شده است. بنابراین ظرف ۲ سال آینده ظرفیت تولید ایران خودرو در بلاروس از ۴۰ هزار دستگاه خواهد گذشت.
همچنین برای صادرات مینی‌بوس به الجزایر توافقاتی صورت گرفت، بدین ترتیب که خط تولید
مینی بوس ۵۰۸ که قبلا در ایران تولید می‌شد و اکنون تولید آن متوقف شده است را با بهینه‌سازی در الجزایر راه‌اندازی کنیم. توافقات اولیه برای انجام این کار انجام شده و بزودی این خط تولید را در الجزایر راه‌اندازی خواهیم کرد.
سازمان بین‌المللی وسائل نقلیه موتوری پیشتر طی گزارشی اعلام کرد: صنعت خودروی ایران با رشد ۱۱ درصدی نزدیک به یک میلیون دستگاه خودرو در سال ۲۰۰۶ تولید کرد.
در این گزارش کل تولید صنعت خودروسازی ایران در سال ۲۰۰۶ بالغ بر ۹۰۴هزار و پانصد دستگاه اعلام شده است که از این رقم ۸۰۰ هزار دستگاه شامل خودروهای سواری و ۱۰۴ هزار و پانصد دستگاه شامل خودروهای تجاری بوده است. حجم تولید خودرو در ایران معادل ۳/۱ درصد کل تولید جهانی خودرو در سال ۲۰۰۶ بوده است.
تولیدات صنعت خودروسازی ایران در این سال با رشد قابل توجه ۷/۱۰ درصدی نسبت به سال قبل از آن مواجه بوده است. ایران از نظر حجم تولید خودرو در جهان رتبه هجدهم و از نظر میزان رشد نیز رتبه هجدهم را به خود اختصاص داده است.
بر اساس این گزارش ژاپن، آمریکا و چین به ترتیب بزرگترین کشورهای تولیدکننده خودرو در سال ۲۰۰۶ شناخته شده‌اند. تولید این کشورها به ترتیب ۴۸/۲۶، ۱۱/۱۱ و ۱۸/۷ میلیون دستگاه اعلام شده است.
روزنامه انگلیسی ایندیپندنت طی گزارشی از صنعت خودروسازی در ایران، مراکز تحقیقاتی خودرو در ایران را تحسین برانگیز خواند.
روزنامه انگلیسی ایندیپندنت اضافه کرد: واقعیت آن است که در حال حاضر ایران با تولید سالانه یک میلیون دستگاه خودرو شانزدهمین صنعت خودروسازی بزرگ دنیا را در خود جای داده است.
این جایگاه برای صنعتی که از سال ۱۹۵۷ کار خود را با مونتاژ جیپ آغاز کرد، چندان بد نیست.
به گفته تام دانلی مدیر یک موسسه تحقیقاتی، ایران، بازیگر بزرگی در خاورمیانه است و در نظر دارد وارد بازی با بزرگان صنعت خودروی جهان شود تا بتواند تولید خود را به ۶/۱میلیون دستگاه تا سال آینده افزایش دهد.
این روزنامه ادامه داد: خودروی شش هزار پوندی سمند سورن که به عنوان خودروی ملی در ایران شناخته می‌شود، جلودار صنعت خودروی ایران در عرصه جهانی است. برخی این خودرو را زیباترین خودرو در ایران تلقی می‌کنند. خودروی مذکور، مدل جدید خودروی سمند بوده که سمند نیز بر پایه پژوی ۴۰۵ ساخته شده است. در کنار این خودرو، خودروی ۴۵۰۰ دلاری تندر ۹۰ قرار داردکه به طور مشترک توسط رنو، ایران خودرو و سایپا ساخته می‌شود.
ایرانی‌ها امید بالایی نسبت به دو خودروی سمند سورن و تندر ۹۰ دارند. در عین حال اگرچه هدف تعیین شده برای صادرات خودرو از ایران ۲۵۰ هزار دستگاه در سال ۲۰۱۱ تعیین شده است، در سال گذشته تنها ۶ هزار دستگاه خودرو و طی ده سال منتهی به ۲۰۰۳ تنها ۱۱۰۰ دستگاه خودرو از ایران به خارج صادر شد.
علی‌رغم پیشرفت‌های ایران در صنعت خودرو نباید انتظار داشت خودروهای ایرانی را در اروپا ببینیم.بازارهای بالقوه صنعت خودروی ایران، شمال آفریقا، شوروی سابق، چین و عراق و افغانستان هستند.
ایران خودرو در نظر دارد ۲۵ هزار دستگاه خودروی سمند سورن را در کارخانه تازه تاسیس خود در چین تولید کند. کارخانه‌های مشابهی در سوریه، بلاروس و ونزوئلا احداث شده‌اند.
اگر چه ایران عضو سازمان تجارت جهانی نیست، اما از ظرفیت‌های بالایی برای توسعه صنعت خودروی خود برخوردار است. از هر ده نفر در ایران تنها یک نفر دارای خودرو است و بعلاوه این کشور نیروی کار ماهر بسیار زیادی را در خود جای داده است. همچنین علاقه برای داشتن خودرو در ایران بسیار بالا می‌باشد.
تشکیل شرکتهای سرمایه گذاری مشترک با رنو، پژو و چند شرکت دیگر تکنولوژی لازم برای نیل ایران به اهداف خود در بخش صنعت را فراهم آورده است.
پروفسور دانلی با اشاره به این که شرکت رنو توجه ویژه‌ای به ایران دارد گفت: <رنو تولید در ایران را برچین ترجیح داده است.>
وی افزود: <غیبت آمریکا در ایران بازار این کشور را دست نخورده باقی گذاشته است.>
داو لگت مدیر یک شبکه خبری صنعتی که اخیرا از ایران بازگشته معتقد است ایران راه زیادی دارد تا به اهداف آرمانی خود در مورد سمند سورن برسد، هر چند در مورد تندر ۹۰ به دلیل قیمت مناسب، کیفیت و تکنولوژی‌اش وضعیت متفاوت است.
وی با اشاره به عزم ایران برای بومی کردن صنعت خودروسازی در ایران گفت: <از همین‌رو مراکز تحقیقاتی خودرو در این کشور بسیار تحسین برانگیز است. تحریم‌ها آنها را تشویق کرده است به سمت خودکفایی حرکت کنند.>
همچنین یک روزنامه آمریکایی پیش‌بینی کرد ایران به عنوان یکی از مستعدترین بازارهای تولید خودرو تا دهه آینده به دهمین تولید کننده بزرگ خودروی جهان تبدیل شود.
روزنامه آمریکایی اوکلند پرس نوشت تصمیم شرکت چینی چری برای تولید خودرو در ایران و توجه شرکتهای خودروسازی غربی به ایران به عنوان بازاری مستعد برای تشکیل شرکتهای مشترک تولیدی با خودروسازان ایرانی جلب کرده است.
–> نوشته شده توسط کسری در سه شنبه بیست و دوم بهمن ۱۳۸۷ | آرشیو نظرات
تاریخچه محصول
تاریخچه محصول
رنو نامی جاودانه که در سال ۱۸۹۸ بنیان نهاده شد. از ابتدا راه توسعه را در پیش گرفت و تا به امروز پیشرو در نوآوری باقی مانده است. رنو هر روزه نوآوری هایی را به کار می گیرد تا بهترین خودرو را هم از دیدگاه طراحی ، آسایش و تکنولوژی و هم از دیدگاه ایمنی و هماهنگی با محیط زیست به مشتریان خود ارائه نماید.
طراحی: آسایش و راحتی سرنشینان و بهبود مداوم آن تفکر و باروری است که در کلیه خودروهای رنو یافت می گردد.
آسایش و تکنولوژی: بهیه سازی آسایش صوتی، تهویه هوا، دید و ارگونومی خودروها. استفاده از بهترین و آخرین تکنولوژی برای تمامی خودروها در رده های مختلف.
ایمنی: بهبود بی وقفه در ایمنی خودروهای رنو برای دستیابی به بالاترین درجه در پیشگیری، اصلاح و حفاظت سرنشینان در شرایط خطرناک.
محیط زیست: رنو متعهدانه میزان گازهای آلاینده ( دی اکسید کربن) و آلودگی صوتی را طوری کاهش داده است که از ضوابط مقرر اروپایی نیز فراتر رفته و خودروهایی تولید می نماید که ۹۵% از مواد بکار رفته در آن قابل بازیافت می باشند.
گردانندگان پروژه تندر ۹۰ : رنو ، ایران خودرو ، سایپا و رنو پارس
رنو پارس یک شرکت مشارکتی است که در سال ۱۳۸۳ تاسیس شده است. این شرکت هماهنگ کننده همکاری شرکت رنو و صنعت خودروسازی ایران می باشد.
۵۱% سهام رنوپارس متعلق به رنو و ۴۹% متعلق به ایدکو ( شرکت توسعه صنایع خودرو، متشکل از ایدرو-سازمان گسترش و نوسازی صنایع- و دو خودروساز اصلی در ایران : ایران خودرو و سایپا) می باشد.
شرکت رنوپارس محور همکاری رنو و دو خودروساز بزرگ ایرانی است. تولید مشترک تندر ۹۰ توسط ایران خودرو و سایپا صورت می گیرد. خودروها بر اساس پلت فرم ایکس ۹۰ مونتاژ خواهند شد. مونتاژ با استفاده از قطعات وارداتی و اجزای تولید داخل انجام می گیرد.
۶۵% قطعات تندر ۹۰ توسط سازندگان داخلی تولید خواهد شد. ظرفیت اولیه تولید حدوداً ۰۰۰ ۹۵ دستگاه تا پایان سال ۲۰۰۷ برای هر دو تولیدکننده داخلی می باشد.
رنو نامی جاودانه که در سال ۱۸۹۸ بنیان نهاده شد. از ابتدا راه توسعه را در پیش گرفت و تا به امروز پیشرو در نوآوری باقی مانده است. رنو هر روزه نوآوری هایی را به کار می گیرد تا بهترین خودرو را هم از دیدگاه طراحی ، آسایش و تکنولوژی و هم از دیدگاه ایمنی و هماهنگی با محیط زیست به مشتریان خود ارائه نماید.
طراحی: آسایش و راحتی سرنشینان و بهبود مداوم آن تفکر و باروری است که در کلیه خودروهای رنو یافت می گردد.
آسایش و تکنولوژی: بهیه سازی آسایش صوتی، تهویه هوا، دید و ارگونومی خودروها. استفاده از بهترین و آخرین تکنولوژی برای تمامی خودروها در رده های مختلف.
ایمنی: بهبود بی وقفه در ایمنی خودروهای رنو برای دستیابی به بالاترین درجه در پیشگیری، اصلاح و حفاظت سرنشینان در شرایط خطرناک.
محیط زیست: رنو متعهدانه میزان گازهای آلاینده ( دی اکسید کربن) و آلودگی صوتی را طوری کاهش داده است که از ضوابط مقرر اروپایی نیز فراتر رفته و خودروهایی تولید می نماید که ۹۵% از مواد بکار رفته در آن قابل بازیافت می باشند.
گردانندگان پروژه تندر ۹۰ : رنو ، ایران خودرو ، سایپا و رنو پارس
رنو پارس یک شرکت مشارکتی است که در سال ۱۳۸۳ تاسیس شده است. این شرکت هماهنگ کننده همکاری شرکت رنو و صنعت خودروسازی ایران می باشد.
۵۱% سهام رنوپارس متعلق به رنو و ۴۹% متعلق به ایدکو ( شرکت توسعه صنایع خودرو، متشکل از ایدرو-سازمان گسترش و نوسازی صنایع- و دو خودروساز اصلی در ایران : ایران خودرو و سایپا) می باشد.
شرکت رنوپارس محور همکاری رنو و دو خودروساز بزرگ ایرانی است. تولید مشترک تندر ۹۰ توسط ایران خودرو و سایپا صورت می گیرد. خودروها بر اساس پلت فرم ایکس ۹۰ مونتاژ خواهند شد. مونتاژ با استفاده از قطعات وارداتی و اجزای تولید داخل انجام می گیرد.
۶۵% قطعات تندر ۹۰ توسط سازندگان داخلی تولید خواهد شد. ظرفیت اولیه تولید حدوداً ۰۰۰ ۹۵ دستگاه تا پایان سال ۲۰۰۷ برای هر دو تولیدکننده داخلی می باشد.